Coby z niami fejrowoć, am przyciójgnuł z Pyr. Z Łolstyna pojechalim z bruderkam jenam ołtam i prazie sia nie zapóźnilim pod sam kościół w Bartółtach, kedy muzika z chóru noczeła dlo młodyj pary groć! Ołtów sprowdy zielga moc, no szczajście noleźlim jedan plac i chibko pofuralim do kościoła. My łostatnie weszlim do kościółka. Tamój wciórko łuż psianknie wyrychtowane, wciórkie goście fejn wygalantowane i kościół tyż fejn- skromny, barzo story. Nagle coś zaświergoliło z chóru- psiankna pani gro no skrzipkach i wciórkie jek jedan za karki sia łobrócili i ślypsiajó na eszcze psiankniejszych młodych! Ksiundz jygomość tyż buł łudany i ciasem potam jekiego wica poziedzioł. Łod tyj pory Janek i Małgosia łostali sia mężam i bziołkó. A ziedzieć woma brok, co młodzi só dochtorami. Pod kościołam prazie fertyk winszowań i geszenków łod familiji i znajomych, a po Małgosie przyjecholi dochtory z ambulansym, coby jó zabroć do chorygo. Łodjecholi na sygnale! To rychtyczne porwanie, niy łoddo bziołki na jyj weselu! Mnineło psiańć mninut ji karetka jedzie nazod- to buł tylo wic!
Wesele łoddoło w Tumnianach w fejnyj gospodzie, kedaj tamój jekie gbórstwo buło, a tero kożda chałupa warnijska łodnoziona. Goście przyciójgneli i z Warniji i z Kaszeb. Familija, kamroty z roboty, znajomki... W jenyj zielgiej izbzie buło prazie sto gości. Kele jizby z jydłam buła druga z mniejscam na swawole. A muzike groła kapyla- jedan na klawikordzie, inkszy no gitorze elektryszce, eszcze pani z kościoła na skrzipkach i noważniyjsza, co fejn noma spsiywała i rychtowoła dlo naju zabawy. Kedy łóna kapelka blusy noczeła groć to i do niych am przyciójgnoł i na brómejzie swoji dogrywoł! Gruski i stare grotuny tańcowali nieroz żywziej jek szurki. I jo stary kawalyr łuparzuł jenó młodó. Sznapucha lała sia litrami, jek komu buło mało to i psioruński bzimber buł. Jydła tyż do woli, a potam eszcze przyciójgnoł zielgi dzik (niechtórne goście to jagery buli). O punocy brok buło łoczepsiny zrobzić. Tyż młode i stare latali jek szalone... Jeno ziancy łuż chyba am zaboczuł- zycher znowój za gwołt sznapuchy.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz